Za co uwielbiam Szwecję?

Jak ja jestem Wam drodzy Szwedzi wdzięczny, że naród Wasz wydał na świat taki cud, który nazywa się Omnipollo. Browar o tak nieszablonowym podejściu do swojego produktu, że głowa mała. Wystarczy wspomnieć NOA Pecan Mud Cake, Bianca, Polimango. Nie dość, że ich piwa są doskonałe, to jeszcze podejście do designu butelek/puszek – coś wspaniałego. A stamtąd pochodzi nie tylko Omnipollo, ale też Dugges i Brewski ze swoim genialnym Pango IPA (o słodkim aromacie owoców tropikalnych, wspaniałym smaku z bardzo przyjemną chmielową goryczką), które również wyznaczają światowe trendy w warzeniu piwa.

Kto w publicznej telewizji natknął się kiedyś na koncert powiedzmy Vadera, a w programach publicznego radia był w stanie usłyszeć powiedzmy Behemotha niech podniesie rękę. Szwedzi natomiast otwarcie organizują i transmitują w telewizorni kameralny koncert zespołu Opeth, jeszcze w czasach, gdy ci trudnili się death metalem (teraz poszli w bardziej progresywno rockowe klimaty). Stamtąd pochodzą świetne zespoły hard rockowe typu Graveyard, Witchcraft, progresywne jak Evergrey, Soen… no i kochany w Polsce Sabaton przecież też jest ze Szwecji… W zasadzie spora część fajnej rockowej muzyki pochodzi właśnie ze Szwecji.

Łącząc dwa słowa – lotnictwo i Szwecja – myślimy Saab. A jeśli Saab – to przecież Gripen. Genialny, lekki, wielozadaniowy samolot wojskowy w układzie kaczki ze skrzydłem typu delta. Nie będę się za bardzo zagłębiał w techniczne zawiłości. Gripen jest po prostu fajny. Protoplastów też ma fajnych. Spójrzcie tylko na wyglądającego z góry (bądź też z dołu) jak statek kosmiczny Drakena (Saab 35 Draken) albo Viggena (Saab 37 Viggen).

Nie, ja też nie lubię tam jeździć i łazić po „ścieżce” wśród niezorientowanej gawiedzi chodzącej „pod prąd”, testującej krzesło, łóżko i tą zajebistą kanapę. Tak, wielu mówi na nią „szwedzka sieciówka”, ale niech pierwszy rzuci kamień ten, kto choć raz tam nie był, kto nie ma w mieszkaniu choćby jednej rzeczy stamtąd lub choć raz nie zwinął tego śmiesznego ołówka (chociaż i tak one są za darmo – czyli szlag trafił wasze „thug life”). To właśnie dzięki IKEI zainteresowaliśmy się stylem skandynawskim, który wszyscy kochamy. Jasne kolory, naturalne drewno, proste formy – szwedzki design nie bez powodu króluje w niejednym, nowoczesnym mieszkaniu. Lubimy też ich reklamy.

Czyli za Alfreda Nobla (tego od dynamitu i Nagrody Nobla), Karola Linneusza (tego co rośliny sklasyfikował) i Andersa Celsiusa (tego od termometru i skali Celsjusza).

Tak wiem, że podatek dochodowy jest wysoki i wynosi około 30% dochodów i obecnie stanowi około 50% PKB Szwecji. I, tu ciekawostka, ludzie buntują się przed ich obniżeniem! A dlaczego? A dlatego, że wiedzą, że to i tak do nich wróci. W postaci refundowanych leków, w postaci (ponoć bardzo dobrej) służby zdrowia, w znaczącej pomocy rodzinom z dziećmi, pomocy ludziom starszym i niepełnosprawnym. Warto wspomnieć, że wszystkie uczelnie wyższe w Szwecji są państwowe, bezpłatne, a każdy student dostaje stypendium od pierwszego roku. Ciekawostka numer 2 – w pewnym momencie rząd Szwecji wprowadził 50% dofinansowanie na różne usługi dla gospodarstw domowych oraz prac remontowych, dzięki czemu nie opłaca się zatrudniać majstra czy sprzątaczki na czarno. Dzięki temu ściągalność podatków jest jeszcze większa. Czyli sposób jak coś dać i mieć z tego jeszcze więcej. Można?

Nie wiem jak Wy, ale mnie kręci widok niezachodzącego słońca, które to zjawisko można obserwować z Nordkapp (Przylądka Północnego). Albo wczołgać się na Kebnekaise – najwyższy szczyt w Szwecji (wg polskiej wiki 2111-2123 m n.p.m. – ze względu na to, że szczyt pokryty jest czapą lodową o grubości kilkudziesięciu metrów, która latem topnieje, a zimą nabiera grubości). Chciałbym móc to zobaczyć.

Panorama ze szczytu Kebnekaise, źródło: www.wikipedia.com

Północne Słońce z Przylądka Północnego (Nordkapp); źródło: www.wikipedia.com

No i trzeba w końcu obalić ten mit zimnego kraju. W Szwecji panuje w większości klimat umiarkowany. Jej terytorium można podzielić na trzy strefy z klimatem morskim na południu, kontynentalnym w centrum i subpolarnym na północy. Warto jednak zwrócić uwagę, że zimy są tam łagodniejsze niż choćby w Rosji, Kanadzie lub Stanach. Mianowicie dzieje się tak przez wpływ prądu zatokowego, zwanego Golfsztromem. Zimą temperatury wahają się między -8°C do -16°C w Kirunie, a średnio między -4°C, a 2°C. W lecie natomiast w najcieplejsze dni mamy między 20°C, a 25°C a w zimniejsze między 12°C, a 15°C. Czyli nie ma tragedii.